Mozart i Strauss

Przeżyj zabawną rozmowę między dwoma światowej sławy kompozytorami – Wolfgangiem Amadeuszem Mozartem – cudownym dzieckiem z Salzburga i synem Johanna Straussa, prawdziwym wiedeńczykiem wśród wielkich kompozytorów, znanym również jako „Król Walca”.

do następnego wydarzenia

Czekamy na dowcipny dialog między dwoma kompozytorami Mozart i Strauss, któremu towarzyszą ich najlepsze muzyczne przysmaki. Mozart znany jest ze swoich dzieł – Małej nocnej muzyki czy Czarodziejskiego fletu. Johann Strauss Sohn przeszedł do historii jako kompozytor Walca Błękitnego Dunaju.

Kup bilety już teraz!

Kim był Mozart?

Wolfgang Amadeusz Mozart urodził się 27 stycznia 1756 roku w słynnej Getreidegasse w Salzburgu. Był najmłodszym dzieckiem Leopolda Mozarta i Anny Marii z domu Pertl. Jako dziecko często nazywano go Wolferl , jako dorosły lubił nazywać siebie „Amadé” po francusko-wiedeńskim stylu.

Uczył go ambitny ojciec wraz ze starszą siostrą Marią Anną, zwaną Nannerl . Od najmłodszych lat występował jako „cudowne dziecko” na trasach koncertowych w całej Europie. Jego pierwszy występ w Wiedniu miał miejsce w 1762 roku, kiedy w wieku sześciu lat pojawił się wraz z siostrą w Sali Lustrzanej w Schönbrunn przed habsburską władczynią Marią Teresą . Następnie wskoczył na jej kolana i „słusznie ją pocałował”.

Życie Mozarta

Następnie odbyły się liczne podróże po całej Europie. Pierwszymi stacjami były Niemcy, Francja, Wielka Brytania. Później były dłuższe wyjazdy do Włoch i wracał do Salzburga, gdzie pełnił funkcję koncertmistrza orkiestry dworskiej w służbie księcia arcybiskupa Hieronima Grafa Colloredo .

Z biegiem czasu w posłudze arcybiskupiej narastało coraz więcej napięć. Przerwa w końcu nastąpiła dzięki słynnemu „kopnięciu” , które zostało mu dane przez posła hrabiego, hrabiego Arco , w wiedeńskim Deutschordenshaus . Więc został wyrzucony na samozatrudnienie.

Karierę rozpoczął jako niezależny artysta w Wiedniu w 1781 roku . Dawał lekcje gry na fortepianie, grał na koncertach i komponował dla szerokiego grona odbiorców. Wraz z Haydnem i Beethovenem założył wiedeński klasycyzm .

Do historii przeszedł również muzyczny konkurs Mozarta z nadwornym kompozytorem Antonio Salierim . Cesarz Józef II wyznaczył im obu zadanie napisania krótkiej opery i wykonania jej na dwóch przeciwległych scenach Oranżerii w Schönbrunn . Zauważalna była różnica w randze – opera Mozarta została wykonana jako preludium, a sztuka Salieriego była dwa razy dłuższa i odniosła ogromny sukces. Znalazło to również odzwierciedlenie w opłacie, ponieważ Salieri otrzymywał dwukrotnie wyższą pensję.

Mozart i Constanze Weber

Mozart poślubił swoją Constanze Weber w wiedeńskiej katedrze św. Szczepana i spędził z nią szczęśliwe lata w Domu Mozarta przy Domgasse , który zachował się do dziś. Mieli sześcioro dzieci, z których przeżyło tylko dwóch synów. Tutaj powstały jego najsłynniejsze dzieła, takie jak „Le Nozze di Figaro”, „Don Giovanni” , „ A Little Night Music”.

Około 1790 Mozart był u szczytu swojej kariery. Potem pojawiły się dzieła „Cosi fan tutte”, „La Clemenza di Tito” i wreszcie jego najbardziej znane i prawdopodobnie najbardziej znane dzieło, Singspiel „Czarodziejski flet” .

Ostatnie trzy lata życia Mozarta (1789-91) również były dla Mozarta pomyślne pod względem artystycznym i finansowym. Czarodziejski flet odniósł wielki sukces, ale on ciągle zadłużał się. Razem z Emanuelem Schikanederem , dyrektorem teatralnym Freihaustheater auf der Wieden, był bratem loży w loży masońskiej „Zur Charity”.

Requiem d-moll było jego ostatnim utworem iw tym czasie ciężko zachorował. Zmarł 5 grudnia 1791 roku w wieku zaledwie 35 lat na ciężką gorączkę Friesla . Zgodnie z ówczesnym zwyczajem został pochowany w grobie szybowym na cmentarzu św . Marka. Później dokładne miejsce pochówku można było tylko w przybliżeniu zlokalizować. Dziś możemy odwiedzić kolejny honorowy grób na cmentarzu centralnym i podziwiać pomnik Mozarta w Burggarten .

syn Johanna Straussa

Johann Strauss Sohn , Król Walc , urodził się w Wiedniu 25 października 1825 r. i zmarł w Wiedniu w 1899 r. Był kompozytorem, dyrygentem , synem Johanna Straussa, ojca i brata Josefa i Eduarda . Już jako dziecko marzył o zostaniu muzykiem, czego nie lubił jego ojciec.

Ojciec był także muzykiem i mistrzem balu dworskiego cesarza , ale opuścił rodzinę dla innej kobiety. Jego matka Anna jeszcze bardziej wspierała syna, aby stał się odnoszącym sukcesy kompozytorem.

W wieku 19 lat Johann Strauss Sohn zadebiutował z sukcesem swoją kaplicą w kasynie Dommayera w Hietzing, stając się największym konkurentem swojego ojca . Odniósł jeszcze większy sukces niż jego ojciec. Jego trasy koncertowe po Europie i USA doprowadziły do istnej „Straussmanii”.

Jego wczesne lata były naznaczone rywalizacją z ojcem . Ponieważ przyciągnął publiczność z klasy średniej i wyższej, jego syn początkowo zwrócił się do studentów, mniejszości etnicznych i grup marginalnych. Ponadto szukał zaangażowania poza Wiedniem, co zaowocowało licznymi trasami koncertowymi w całej Europie.

Po tym jak jego ojciec zmarł nagle na szkarlatynę w 1849 roku w wieku zaledwie 45 lat, jego syn był w stanie przejąć orkiestrę ojca.
Dopiero w 1852 roku synowi Johanna Straussa powierzono wykonywanie muzyki na dworze cesarskim.
Później otrzymał tytuł k.k. Hofballmusik-Direktor.

Operetka „Fledermaus” i „Baron cygański ” wywołały dalszy szum.
Został obsypany zaproszeniami i zaszczytami jako Król Walca.
Skomponował niezliczoną ilość walców i operetek w ciągu dnia i grał do późnych godzin nocnych. Sławę na całym świecie przyniósł mu Walc Dunajski, uważany za sekretny hymn Austrii.

Ogromny nakład pracy Straussa zebrał swoje żniwo: fizyczne załamania wymagały serii wizyt w spa w latach 1853-55.
Inspirację znalazł w Badgastein, a następnie spędził kilka sezonów jako gość w Pawłowsku niedaleko Petersburga, gdzie udało mu się również pozyskać rodzinę rosyjskiego cara.
To właśnie występy w Pawłowsku pozwoliły synowi Straussa w końcu wyjść z cienia ojca w Wiedniu.

W 1862 r. poślubił byłą piosenkarkę Henriette, zwaną Jetty, która była o siedem lat starsza od niego i która również została jego menadżerką.
Po jej śmierci w 1878 r. poślubił aktorkę i piosenkarkę Ernestine Dittrich, znaną jako Lili, która była od niego młodsza o 25 lat.
Wkrótce jednak rozwiedli się z powodu innego mężczyzny.
Pocieszył się Adele Strauss, młodszą od niego o 31 lat.
Aby się z nią ożenić, przeszedł z katolicyzmu na protestantyzm, a nawet opuścił państwo austriackie i został obywatelem Saksonii i Gothy.

W 1872 roku wyruszył w swoją najdłuższą trasę koncertową, która zabrała go przez Atlantyk na „World Peace Festival” w Bostonie i dalej do Nowego Jorku.
Wkrótce jednak zaczął cierpieć z powodu tęsknoty za domem i cieszył się, że znów może występować w Wiedniu.

3 czerwca 1899 zmarł w wieku 74 lat na zapalenie płuc. Był trzykrotnie żonaty i nie zostawił dzieci.

Jego pomnik w Stadtpark jest jednym z najczęściej fotografowanych w Wiedniu, a na Cmentarzu Centralnym możemy odwiedzić jego grób honorowy.
Można również odwiedzić jego dawny dom przy Praterstrasse, gdzie skomponował słynny Walc Dunajski.
W 9. dzielnicy znajduje się również interesujące muzeum poświęcone dynastii Straussów.

Do następnej atrakcji