Rodzeństwo Sisi

Kim było ulubione rodzeństwo cesarzowej Elżbiety? Niektóre z rodzeństwa Sisi miały zabawne imiona, takie jak Gackel lub Mapperl.

Elżbieta była czwartym z dziesięciorga dzieci z małżeństwa księżniczki Marii Ludwiki (1808-1892) i księcia Maksymiliana Bawarskiego (1808-1888). Ojciec, znany jako „kobieciarz”, miał wiele nieślubnych dzieci. Dwoje z prawowitych dzieci (Wilhelm Karl 1832-33) i Maksymilian (urodzony i zmarły 8 grudnia 1845 r.) zmarło natychmiast lub po krótkim czasie.

Starszym bratem był Ludwik Wilhelm, książę Bawarii (1831-1920), który zrzekł się prawa pierworodnego na rzecz burżuazyjnej aktorki Henriette Mendl. Odniósł sukces w wojsku, osiągając stopień generała kawalerii. Jego córka Marie Louise Mendl przeszła później do historii jako Marie Louise von Larisch-Wallersee. Wiedziała ona więcej o tragedii Mayerling.

Elżbieta przez całe życie utrzymywała bliskie relacje ze swoją starszą siostrą Helene (1834-1890), znaną jako Néné. Pomimo skandalu w Bad Ischl, kiedy cesarz Franciszek Józef wybrał młodą Sisi na swoją przyszłą żonę. Néné uważała, że jest sobie przeznaczona.

W wieku 22 lat Helene poślubiła również dziedzicznego księcia Maximiliana Antona von Thurn und Taxis . Prawdopodobnie było to dobre małżeństwo, w przeciwieństwie do młodszych sióstr. Niestety, małżeństwo nie trwało zbyt długo, ponieważ Maksymilian zmarł na poważną chorobę nerek w wieku zaledwie 35 lat. Mieli czwórkę dzieci, nad którymi przejęła opiekę. Helene zmarła na dolegliwości brzuszne w wieku 56 lat.

Elisabeth wychowywała się razem ze starszą o trzy i pół roku siostrą Helene, zwaną Néné. Angielka pełniła rolę guwernantki i opiekowała się dziewczynkami przez cztery lata. O tym, jak kształtujący był to czas, świadczy fakt, że księżne do końca życia używały angielskiego jako tajnego języka. Pomimo zakłopotania związanego z wyborem panny młodej, Helene pozostała bliską powiernicą Sisi przez całe jej życie. Nawet w trudnych czasach zawsze miała pozytywny wpływ na swoją młodszą siostrę.

Sisi miała szczególne relacje ze swoim młodszym bratem Carlem Theodorem (1839-1909), znanym jako Gackel . Został on później znanym okulistą . Założył prywatną klinikę okulistyczną Herzog Carl Theodor w Monachium i przeprowadził około 5000 operacji zaćmy.

Młodsza siostra Elżbiety, Zofia (1847-1897), miała zaledwie 50 lat i fatalne życie. Początkowo miała kilku zalotników, w tym księcia Filipa z Wirtembergii, księcia Ludwika Portugalskiego i Ludwika Wiktora z Austrii, który był jednak homoseksualistą. Jej kuzyn i przyjaciel z dzieciństwa Ludwik II był również uważany za kandydata, ale odwołał zaręczyny.

Wyszła za mąż za Ferdynanda z Alecon, który był wnukiem ostatniego króla Francji. Mieszkali na wygnaniu w Anglii, gdzie Zofia nie czuła się zbyt komfortowo. Sophie urodziła syna i wkrótce potem przeprowadzili się do Francji. Sophie zaczęła cierpieć na depresję i trafiła do szpitala psychiatrycznego, który opuściła siedem miesięcy później jako wyleczona. Zginęła tragiczną śmiercią podczas pożaru w Paryżu.

Kolejną młodszą siostrą Elżbiety była Maria Zofia Amalie, księżna Bawarii (1841-1925). Była ona ostatnią królową Obojga Sycylii poprzez małżeństwo z księciem koronnym Franciszkiem, którego ojcem był król Ferdynand II. Wkrótce zmarł, a jego syn Franciszek był w zasadzie niezdolny do rządzenia. Wydarzenia tamtych czasów zmusiły ją do ucieczki z upadającego królestwa na wygnanie do Rzymu w 1861 roku. Maria wielokrotnie wywoływała zamieszanie i prowokacje. W 1862 r. potajemnie urodziła córkę, którą oddała do adopcji. Później przyznała się mężowi do tego błędu. Rywalizowała z Sisi, zwłaszcza jeśli chodzi o jazdę konną. Oboje nie dogadywali się zbyt dobrze.

Kolejną młodszą siostrą była księżna Matylda Ludwika Bawarska (1843-1925). Bardzo dobrze dogadywała się z Marią Zofią, ponieważ była żoną hrabiego Ludwika von Trani, który był młodszym bratem króla Obojga Sycylii. Małżeństwo było nieszczęśliwe i rozstała się z nim. Matylda była nazywana „Wróbelkiem” z powodu jej piskliwego głosu.

Najmłodszym bratem był Maksymilian Emanuel z Bawarii (1849-1893), który poświęcił się wojsku i zmarł stosunkowo młodo w wieku 44 lat z powodu poważnego krwotoku żołądka.